Δήμητρα Γεωργακοπούλου - Μπάστα

«Θέλω να εκφράσω ένα μεγάλο και από καρδιάς ευχαριστώ προς τους πολίτες της Αχαΐας που με τίμησαν με την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους. Ας γνωρίζουν τόσο αυτοί, όσο και όλοι οι πολίτες του νομού, ότι παραμένω στην πρώτη γραμμή του αγώνα για μία Αχαΐα αντάξια των προσδοκιών όλων μας, αλλά και για μία Ελλάδα των Αξιών και της Δημοκρατίας.

Κυρία Γεωργακοπούλου – Μπάστα, δεν θα σας ρωτήσω γιατί επιλέξατε την ρήξη με το ΠΑΣΟΚ και ακολουθήσατε τον Γιώργο Παπανδρέου στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών. Θα σας ρωτήσω όμως εάν θεωρείτε πως το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τον ιστορικό κύκλο του…

Ένα κόμμα κλείνει τον ιστορικό κύκλο του όταν παύει να εκπροσωπεί την κοινωνία στην οποία αναφέρεται, δεν συμβαδίζει με τις ανάγκες των εποχών και εγκαταλείπει τον αξιακό και ιδεολογικό του κώδικα. Προσωπικά πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ των τελευταίων δυόμισι ετών μετατράπηκε σε ένα κόμμα που υποτάχθηκε σε μία συντηρητική, νεοφιλελεύθερη πολιτική. Έκοψε τους δεσμούς με τις ιδρυτικές αρχές και με την λαϊκή βάση του. Έδειξε ότι αρκείται στην μετατροπή του σε ένα μικρό κόμμα, αρκεί να παίζει ρυθμιστικό ρόλο εξουσίας. Δεν ξέρω εάν υπάρχει κάποιο μέρος της κοινωνίας που μπορεί να εκπροσωπεί το σημερινό ΠΑΣΟΚ. Ξέρω όμως ότι αυτό το ΠΑΣΟΚ, ασφαλώς δεν είναι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου και των δημοκρατικών αγώνων…

- Η πρώτη ερώτηση είναι και η προφανής: Γιατί επιλέξατε τη ρήξη με το ΠΑΣΟΚ και από την πρώτη στιγμή τοποθετηθήκατε δημοσίως υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου;

Στα οδυνηρά για όλους χρόνια της κρίσης, αναδείχτηκαν σε πολύ μεγάλο βαθμό οι παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος. Ήταν προφανές ότι όλα τα κόμματα, και ιδιαίτερα το ΠΑΣΟΚ που παραδοσιακά εξέφραζε την μεγάλη πλειοψηφία των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου θα έπρεπε να αλλάξει. Κατά την άποψή μου, να αναβαπτιστεί στις ιδρυτικές αρχές του και να επανακτήσει τις σχέσεις του με τον λαό, εγκαταλείποντας πρόσωπα και πρακτικές που το μετέτρεψαν σε «καθεστωτικό» κόμμα. Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Αντίθετα, ειδικά τα τελευταία 2,5 χρόνια, το ΠΑΣΟΚ συμβιβάστηκε και υπηρέτησε τις πιο συντηρητικές δυνάμεις του τόπου και της Ευρώπης, αποδεικνύοντας ότι το μόνο μέλημα της σημερινής ηγεσίας του ήταν η διαχείριση της εξουσίας με κάθε τρόπο. Ο Γιώργος Παπανδρέου, αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να αφυπνίσει την ηγεσία του, τόλμησε αυτό που μόνο ένας ηγέτης μπορεί. Την δημιουργία ενός νέου Κινήματος που χωρίς «εκπτώσεις» στις διαχρονικές αξίες του σοσιαλισμού, μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα της χώρας με σύγχρονο και ρεαλιστικό τρόπο.